.jpg)
الهی العفو.................
چه بگویم که این شب ها خیلی سخت میگذرد و از طرفی خیلی خوشحالم ، سخت میگذرد بخاطر این که تاب و تحمل شنیدن این روضه ها را ندارم . ، اما چاره چیست ؟
و اما دلخوشم چون راحت میشوم.
سبک میشوم و احساس خوبی پیدا میکنم ، بقول سید حمید پاک پاک میشوم .اما چه سود؟
این شب ها خیلی لذت بخش . از زحمات حسینی که هیئت خانه ی آنهاست و ممتحن که دوست اوست و موسوی که مسئول هیئت است.
از میاندار ها خیلی خوشم می آید . اگر همه ی میاندار ها مثل موسوی باشند تمام است. با روضه ی اباعبدالله ..........
گفتم روضه اباعبدالله ، نمیدانم چه سری است که به این رسیدم که روضه ی اباعبدالله شفاست ، واقعا شفاست ، شاید این حکایت از محبت آن حضرت باشد .
اما هر وقت به مشکلی خوردی روضه اباعبدالله ......
اصلا همه چیز اباعبدالله شفاست . میتوانید برای امتحان هم که شده در یک موقعیت خیلی سخت که تمام راهها بسته است یک زیارت عاشورا بخوانی و آن وقت درهای رحمت خدا را تماشا کنی . قوی ترین دارویی است که تا حالا دیدم. غیر قابل وصف.
اما من میخواهم وصف فضای بی ریا و لذت بخش هیئت را بکنم ، یک مکانی آرام و دوست داشتنی و در بعضی مواقع خیلی آرام تر، میشود گفت که اخلاص هست و صمیمی هم هستیم.
دوست دارم از معنویت بگویم ، از اباعبدالله بگویم ، از محبت خدا بگویم .
چه کنم که این کاره نیستم . اما این را میخواهم .
خیلی وقت است که بهشت رضا نرفتیم . یادمان باشد که بهشت رضا برویم . آنجا فضا برعکس فاطمیه است ، به قدری سنگین است که تحملش سخت است.
ان شالله خداوند هر آنچه که به صلاح مردم است به آنها بدهد.
نوشتن این متن ها حاکی از محبتی است که خدا به ما داده.
و این نوشتن را مدیون شهدا هستم.
آخرین کتابی که خواندم ، "جشن حنابندان " بود. آنقدر زیبا فضای چنگ را ترسیم کرده بود که حس و حالی عجیب به انسان میداد و بخاطر همان شد که علاقه مند شوم.
{ هنوز بدنم داغ سینه زدن است .
درست است که در منزل هستم ، اما سینه ام سرخ است ، خوشا به حال سینه زنان واقعی اباعبدالله .....
و چه زیبا بود آن روز که چند روزی از محرم گذشته بود و من در روی میز های دانشگاه ، ناخودآگاه دستم به قفسه سینه ام برخورد کرد و هنوز سوزش و سرخی سینه زدن ایام محرم روی بدنم بود ،
و یادم افتاد وسط شور سینه زنی هیئت مان...................}
نمیدانم...........................
چه بگویم که این شب ها خیلی سخت میگذرد و از طرفی خیلی خوشحالم ، سخت میگذرد بخاطر این که تاب و تحمل شنیدن این روضه ها را ندارم . ، اما چاره چیست ؟
و اما دلخوشم چون راحت میشوم.
سبک میشوم و احساس خوبی پیدا میکنم ، بقول سید حمید پاک پاک میشوم .اما چه سود؟
این شب ها خیلی لذت بخش . از زحمات حسینی که هیئت خانه ی آنهاست و ممتحن که دوست اوست و موسوی که مسئول هیئت است.
از میاندار ها خیلی خوشم می آید . اگر همه ی میاندار ها مثل موسوی باشند تمام است. با روضه ی اباعبدالله ..........
گفتم روضه اباعبدالله ، نمیدانم چه سری است که به این رسیدم که روضه ی اباعبدالله شفاست ، واقعا شفاست ، شاید این حکایت از محبت آن حضرت باشد .
اما هر وقت به مشکلی خوردی روضه اباعبدالله ......
اصلا همه چیز اباعبدالله شفاست . میتوانید برای امتحان هم که شده در یک موقعیت خیلی سخت که تمام راهها بسته است یک زیارت عاشورا بخوانی و آن وقت درهای رحمت خدا را تماشا کنی . قوی ترین دارویی است که تا حالا دیدم. غیر قابل وصف.
اما من میخواهم وصف فضای بی ریا و لذت بخش هیئت را بکنم ، یک مکانی آرام و دوست داشتنی و در بعضی مواقع خیلی آرام تر، میشود گفت که اخلاص هست و صمیمی هم هستیم.
دوست دارم از معنویت بگویم ، از اباعبدالله بگویم ، از محبت خدا بگویم .
چه کنم که این کاره نیستم . اما این را میخواهم .
خیلی وقت است که بهشت رضا نرفتیم . یادمان باشد که بهشت رضا برویم . آنجا فضا برعکس فاطمیه است ، به قدری سنگین است که تحملش سخت است.
ان شالله خداوند هر آنچه که به صلاح مردم است به آنها بدهد.
نوشتن این متن ها حاکی از محبتی است که خدا به ما داده.
و این نوشتن را مدیون شهدا هستم.
آخرین کتابی که خواندم ، "جشن حنابندان " بود. آنقدر زیبا فضای چنگ را ترسیم کرده بود که حس و حالی عجیب به انسان میداد و بخاطر همان شد که علاقه مند شوم.
{ هنوز بدنم داغ سینه زدن است .
درست است که در منزل هستم ، اما سینه ام سرخ است ، خوشا به حال سینه زنان واقعی اباعبدالله .....
و چه زیبا بود آن روز که چند روزی از محرم گذشته بود و من در روی میز های دانشگاه ، ناخودآگاه دستم به قفسه سینه ام برخورد کرد و هنوز سوزش و سرخی سینه زدن ایام محرم روی بدنم بود ،
و یادم افتاد وسط شور سینه زنی هیئت مان...................}
نمیدانم...........................
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر