۱۳۸۹ شهریور ۳, چهارشنبه

بدی اوضاع ما از گناهان ماست

قبل تر ها آدم تر بودم ...
ریا نشود با اخلاص تر بودم ....
فضا بهتر بود ، ناراحتی ها فرق میکرد...
اما الان چه ....
حیف که باور کنید حوصله حرف زدن ندارم ، اگرنه آنچنان از بدی اوضاع داد میزدم که گوش فلک کر شود...

بدی اوضاع ما از گناهان ماست.-
حدیثی خواندم در یکی از کتب ادعیه در حرم مطهر.... در تمام جلساتی که پیامبر برگزار میکردند ، هیج وقت کسی ناراحت نمیشد ، به کسی توحین نمیشد -بی احترامی نمیشد ، آبروی کسی از بین نمیرفت ،غیبت نمیشد ، حتی صدا در آن جلسات صدا بلند نمیشد ، همیشه با ذکر خدا در ارتباط بود و ...

اما جلسات ما چطور؟؟؟؟؟؟؟
آیا این طور است ؟
آیا به کسی بی احترامی نمیشود؟
آیا آبروی کسی از بین نمیرود؟
آیا غیبت برادران خودمان را نمیکنیم؟
آیا صدا در این جلسات و نشست ها بلند نمیشود و داد و بیداد وجود ندارد؟

و قضاوت فقط بر عهده ی خداست ....
اما ما که ، کر و کور و لال نیستیم!
فهم و شعور داریم ..... سیرت و سنت پیامبر را هم خوب حفظ کردیم ومی دانیم..... وفقط حفظ کردیم و می دانیم ... پس عمل به آن چه میشود.؟

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر